| |
Data |
Wydarzenie(a) |
| 1 | 1772 | - 1772—1793: I rozbiór Polski
W jego wyniku Prusy zajęły, jako Prusy Zachodnie: Pomorze Gdańskie i ziemię chełmińską (bez Gdańska i Torunia), Warmię oraz większość Kujaw i północną Wielkopolskę – łącznie obszar o powierzchni 34 900 km² zamieszkały przez 356 tys. osób[4]. Ziemia lęborsko-bytowska oraz dawne starostwo drahimskie zostały natomiast włączone do Prowincji Pomorze.
|
| 2 | 1793 | - 1793—1795: II rozbiór Polski
Drugi rozbiór objął, jako Prusy Południowe: ziemie Wielkopolski z Poznaniem i Kaliszem, zachodniego Mazowsza z Płockiem, ziemią sieradzką i okolice Częstochowy, pozostałą część Kujaw, ziemię dobrzyńską oraz Gdańsk i Toruń[5] – łącznie obszar o powierzchni 58 400 km² zamieszkały przez 1,136 mln osób[4].
|
| 3 | 1795 | - 1795—1918: III rozbiór Polski
Trzeci rozbiór objął, jako Prusy Nowowschodnie i Nowy Śląsk (ziemie niezwiązane z właściwym Śląskiem): większość Mazowsza z Warszawą, Podlasie, Suwalszczyznę, część dawnego województwa trockiego i księstwa żmudzkiego oraz fragment województwa krakowskiego (m.in. dawne Księstwo siewierskie, własność biskupów krakowskich)[6][7] – łącznie obszar o powierzchni 43 000 km² zamieszkały przez 1,042 mln osób[4].
|
| 4 | 1807 | - 1807—1813: Wolne Miasto Gdańsk
Wolne Miasto Gdańsk
|
| 5 | 1914 | - 28 lip. 1914—11 list. 1918: I wojna
I wojna światowa
|
| 6 | 1938 | - 1 wrz. 1938—8 maj 1945: II wojna
II wojna światowa
|
| 7 | 1981 | - 31 gru. 1981—31 gru. 1982: Stan wojenny
Stan wojenny w Polsce w latach 1981–1983 – stan nadzwyczajny wprowadzony 13 grudnia 1981 roku na terenie całej Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, niezgodnie z Konstytucją Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Został zawieszony 31 grudnia 1982 roku[1], a zniesiono go 22 lipca 1983 roku[2]. W trakcie jego trwania internowano łącznie 10 131 działaczy związanych z Niezależnym Samorządnym Związkiem Zawodowym „Solidarność”, a życie straciło około 40 osób, w tym 9 górników z Kopalni Węgla Kamiennego „Wujek” w Katowicach podczas pacyfikacji strajku.
|
1795 -